آیا تفاوت رفرش ریت در نمایشگرهای ۶۰ و ۹۰ هرتزی برای کاربر محسوس است؟
بیشتر گوشی‌های امروزی به صفحه نمایش ۶۰ هرتزی مجهز هستند، اما برای کاربرانی که به‌دنبال نرخ‌های بالاتر باشند هم انتخاب‌هایی در بازار وجود دارند که به مرور متنوع‌تر هم می‌شوند. اما آیا واقعا بین ۶۰ هرتز و رفرش ریت‌های بالاتر تفاوت محسوسی برای کاربر وجود دارد که ارزش هزینه کردن را داشته باشد؟
هر صفحه نمایش خصوصیات مختلفی دارد که در کیفیت تصویر نقش دارند. عواملی مثل تعداد پیکسل‌ها و روشنایی پنل. گذشته از این موارد یک خصوصیت دیگر هم وجود دارد که اخیرا اهمیت بیشتری پیدا کرده است و به نظر می‌رسد به مرور به یکی از عوامل تاثیر گذار روی انتخاب کاربران تبدیل می‌شود. عاملی به نام رفرش ریت.
رفرش ریت چیست؟
رفرش ریت (Refresh rate) یا نرخ تازه سازی به تعداد دفعاتی گفته می‌شود که تصاویر روی نمایشگر در هر ثانیه به‌روزرسانی یا تازه می‌شود. در گوشی‌های هوشمند فعلی، عموما از نمایشگرهایی استفاده می‌شود که تصاویر در آن‌ها در هر ثانیه، ۶۰ بار به‌روزرسانی می‌شود. یعنی این گوشی‌ها از رفرش ریت ۶۰هرتزی بهره می‌برند.
اگرچه برخی از جدیدترین گوشی‌های هوشمند فعلی پا را از این فراتر گذاشته و سراغ نمایشگرهایی با رفرش ریت ۹۰ تا ۱۲۰ هرتزی رفته‌اند. اما آیا افزایش رفرش ریت از ۶۰ به ۹۰ یا ۱۲۰ واقعا در کیفیت تصاویر تاثیر دارد یا شرکت‌ها صرفا برای جذب مخاطب بیشتر از این نمایشگرها در گوشی‌های هوشمند خود استفاده می‌کنند؟
پاسخ این پرسش بدیهی است. قطعا افزایش رفرش ریت تاثیر مثبتی در کیفیت نمایشگر دارد. برای مثال افزایش رفرش ریت از ۶۰ به ۹۰ و یا ۱۲۰، یعنی سرعت بروزرسانی تصاویر در هر ثانیه ۱.۵ تا ۲ برابر افزایش می‌یابد و این مقدار قابل توجهی است.
برای درک بیشتر این موضوع، یکی از کاربران گوشی وان پلاس ۷ پرو که از نمایشگر با رفرش ریت ۹۰ هرتزی بهره می‌برد، از تعدادی افراد خواسته تا سرعت و روان بودن جابجایی تصاویر را در این گوشی و گوشی وان پلاس 6T که از نمایشگر ۶۰ هرتزی بهره می‌برد، مقایسه کنند. اما نتایج کمی عجیب به نظر می‌رسد.
[related]5747[/related]
آیا تفاوت بین نمایشگرهای ۶۰ و ۹۰ هرتزی محسوس است؟
نیک تودوروف، نویسنده وب‌سایت فون آرنا، دو گوشی وان پلاس ۷ پرو و وان پلاس 6T را به ۱۰ نفر نشان داد و از آن‌ها خواست تا فرق تصاویر در نمایشگرهای این دو گوشی را شناسایی کنند. البته ممکن است برخی افراد دقیقا متوجه نشوند که به چه چیزی باید توجه شود. برای مثال شاید برخی‌ها صرفا تمرکز خود را روی مقایسه کیفیت تصاویر در دو نمایشگر گذاشته بودند چراکه در تست اولیه تنها یک نفر موفق به تشخیص تفاوت در دو نمایشگر شد.
در بخش دوم آزمایش، تودروف تنها وان پلاس ۷ پرو را به همان ۱۰ نفر نشان داد و از آن‌ها خواست خودشان با گوشی کار کنند. بعد از مدتی، گوشی را گرفت و بدون اینکه به آن‌ها بگوید چه تغییراتی اعمال کرده، تنظیمات رفرش ریت گوشی را روی ۶۰ تنظیم کرد و بار دیگر از آن‌ها خواست تا گوشی را امتحان کنند. این بار اما وضعیت کمی بهتر بود. ۵ نفر متوجه کندتر شدن حرکات در نمایشگر شدند و اعتراف کردند در نمایشگر ابتدایی تصاویر اندکی روان‌تر از نمایشگر دومی بودند.
۵ نفر دیگر اما تفاوت خاصی بین دو نمایشگر ندیدند. البته با این آزمایش نمی‌توان به صورت قطعی پاسخی برای این پرسش یافت که آیا تفاوتی بین نمایشگرهای ۶۰ و ۹۰ هرتزی دیده می‌شود یا خیر اما می‌توان این را با اطمینان گفت که در اکثر موارد تا به افراد گفته نشود که دقیقا باید به چه چیزی توجه کنند، آن‌ها قادر به تشخیص تفاوت بین این دو نمایشگر نیستند!
نتیجه‌گیری
به طور کلی می‌توان گفت رفرش ریت بالا برای نمایشگر گوشی‌ها یک مزیت به حساب می‌آید. آنچه مسلم است، بهبود کیفیت تصاویر است اما قطعا این تفاوت به قدری محسوس نیست که کاربران در حین استفاده از گوشی خود متوجه آن شوند. آزمایش‌های مشابه بسیاری در این زمینه صورت گرفته که حتی در برخی موارد کاربران نمایشگرهای ۶۰ هرتزی را به نمایشگرهای ۱۲۰ هرتزی نیز ترجیح می‌دادند. قطعا این بدان معنا نیست که نمایشگرهای ۶۰ هرتزی از کیفیت بیشتری برخوردار هستند، اما می‌تواند بیانگر این موضوع باشد که تفاوت بین رفرش ریت‌ها آنقدر محسوس نیست که اگر یک ریزر فون با نمایشگر ۱۲۰ هرتزی نداشته باشیم، لذتی از تجربه گوشی‌های هوشمند نخواهیم برد. [see_also]3745[/see_also]
