راهنمای خرید کفش ورزشی مخصوص تمرین (Cross Training Shoe)
اگر بعد از تمرینات ورزشی در پاهایتان درد احساس می‌کنید، یکی از دلایل آن انتخاب نادرست کفش است. در این راهنما به شما کمک می‌کنیم هنگام خرید کفش ورزشی مخصوص تمرین گیج نشوید و کفش مناسبی را با توجه به نوع پاهایتان، اجزای مختلف کفش و مناسب‌بودن اندازه آن پیدا کنید.
چرا باید هنگام تمرین کفش ورزشی مخصوص بپوشیم؟
کراس ترینینگ طیف وسیعی از تمرینات ورزشی را دربرمی‌گیرد. همه تمریناتی که به‌شکل روزانه انجام می‌دهید، از تمرین بسکتبال گرفته تا زومبا یا حتی ورزش‌های بدنسازی و هوازی، همگی جزو کراس ترینینگ به شمار می‌روند. گاهی اوقات به آن ورزش جنبی هم می‌گویند، به این دلیل که این تمرینات جدا از ورزش اصلی شما هستند (البته اگر رشته ورزشی خاصی دارید).
کفش ورزشی مخصوص تمرین که به آنها کفش کراس هم می‌گویند، نقشی مهم در حمایت و محافظت از پاهایتان دارد. بنابراین باید آن را درست انتخاب کنید تا در هنگام تمرینات به پاهایتان آسیب نرسانید.
پرفروش‌ترین کفش‌های مخصوص تمرین را ببینید
در هنگام خرید کفش ورزشی مخصوص تمرین چه عواملی را باید درنظر بگیریم
برای خرید کفش ورزشی مخصوص تمرین چند عامل مهم را باید در نظر بگیرید:
شکل پاهایتان را مشخص کنید
به‌طورکلی مچ پاها را می‌توان در سه دسته قرار داد:
- پاهای طبیعی؛
- سوپینیشن که در آن مچ پا به‌سمت بیرون تمایل دارد؛
- پرونیشن که در آن مچ پا به‌سمت داخل تمایل دارد.
اما چرا شکل پاهایتان مهم است؟ زیرا این عامل تعیین می‌کند که کف پای شما در حالت ایستاده، راه‌رفتن یا دویدن چطور روی زمین قرار می‌گیرد. این موضوع در هنگام انتخاب کفش، تعیین میزان لایه‌گذاری آن، میزان حمایت از پا و قوس پا نقش اساسی دارد.
برای تعیین شکل پاهایتان سه روش وجود دارد. از هر روشی استفاده می‌کنید در ادامه با توضیحاتی که داده‌ایم مقایسه کنید تا شکل پاهایتان را مشخص کنید.
روش اول: دربرابر آینه بایستید و پاهایتان را به‌شکلی طبیعی قرار دهید.
روش دوم: کفش قدیمی‌تان را بررسی کنید و ببینید کدام قسمت آن بیشتر ساییده شده است.
روش سوم: کف پایتان را خیس کنید و روی یک کاغذ کاهی یا کف بتونی قرار دهید و ردّپایتان را بررسی کنید. این روش از همه دقیق‌تر است.
پاهای طبیعی
پاهایتان در آینه صاف دیده می‌شوند و انحنایی جزئی دارند و مچ پا و زانوها در یک مستقیم هستند.
کل کفش به یک اندازه ساییده می‌شود.
قسمت قوس پایتان در رد پا نه باریک است و نه پهن. این پاها تعادل شما را به‌خوبی حفظ می‌کنند بنابراین هر کفشی دوست دارید می‌توانید بپوشید، فقط کافی است با آن راحت باشید.
مچ پای مبتلا به پرونیشن
مچ پا در آینه به‌سمت داخل تمایل دارد.
بیشتر اطراف سینه کفش ساییده می‌شود.
قسمت قوس رد پایتان بزرگ است و صاف به نظر می‌رسد، زیرا مچ پایتان به‌سمت داخل پا انحنا دارد و قوس به زمین می‌چسبد. این بدان معناست که معمولا از سمت داخل تعادل ندارید. بنابراین لایه‌گذاری و انعطاف‌پذیری کفش باید اولویت اصلی شما باشد.
مچ پای مبتلا به سوپینیشن
مچ پا در آینه به‌سمت بیرون تمایل دارد.
قسمت بیرونی پاشنه یا انگشتان ساییده می‌شود.
قسمت قوس روی رد پا باریک است. این بدان معناست که قوزک پای شما به‌سمت بیرون انحنا دارد.
اگر شکل مچ پای شما سوپینیشن است، احتمال بیشتری وجود دارد که از ناحیه پا درحین ورزش دچار آسیب‌دیدگی شوید. بنابراین کفش‌هایی را لازم دارید که محکم‌تر باشند و از پاهایتان بهتر پشتیبانی کنند. کفش‌هایی که با آنها می‌توانید درحین حرکت کنترل بیشتری داشته باشید برای شما انتخاب بهتری هستند. یادتان باشد که در هنگام خرید، کفی‌های مخصوص ارتوپدی را که برای اصلاح قوس پایتان استفاده می‌کنید، همراه داشته باشید.
زیره کفش؛ پهن‌تر از سایر کفش‌های ورزشی
زیره کفش ورزشی مخصوص تمرین (زیره زرد) که پهن‌تر است
به‌طورکلی در کفش‌های مخصوص تمرین، زیره کفش از همه چیز مهم‌تر است؛ زیرا نقشی اساسی در حرکت شما دارد.
همان‌طور که در شکل می‌بینید، معمولا زیره کفش تمرین باید کمی پهن‌تر از کفش‌های معمول در ورزش‌های حرفه‌ای باشد تا ثبات و تعادل کافی را در هر نوع فعالیتی که انجام می‌دهید برایتان فراهم کند.
زیره کفش تمرین را از نوعی لاستیک بادوام اما سبک می‌سازند که به پاهای شما اجازه حرکت سریع را در وضعیت‌های مختلف می‌دهد. در برخی از کفش‌های تمرین که با نام TPU مشخص می‌شوند و مخفف پلی اورتان ترموپلاستیک است، برای استحکام بیشتر، بالای این زیره لاستیکی در قسمت پاشنه از یک لایه پلی‌اورتان ترموپلاستیک استفاده می‌کنند. این کفش‌ها بسیار محکم هستند.
کفش باید شیارهایی انعطاف‌پذیر داشته باشد تا هنگامی‌که روی سینه پا خم می‌شوید احساس راحتی داشته باشید. علاوه‌برآن باید چسبندگی خوبی را روی سطوح مختلف ایجاد کند تا سُر نخورید.
زیره برخی از کفش‌های تمرین که بیشترین لایه‌گذاری را دارند، ترکیبی از لاستیک و فوم است. این کفش‌ها بسیار راحت هستند.
به‌طورکلی، زیره کفش تمرین تا حد زیادی شبیه کفش‌های ورزشی دیگر است، اما تفاوت مهمی با آنها دارد و آن این است که زیره این کفش‌ها با بیشتر فعالیت‌های ورزشی سازگار است و مختص یک ورزش خاص نیست.
[related]28771[/related]
رویه کفش؛ برای محافظت از پاها
رویه کفش هم یکی از عوامل مهمی است که باید درهنگام خرید کفش تمرین به آن توجه زیادی داشته باشید. مشخصه اصلی رویه این کفش‌ها، نوع پوشش آنهاست که محکم است و از پا و انگشت‌ها حمایت می‌کند و درعین‌حال به‌اندازه کافی انعطاف دارد. معمولا رویه کفش‌های تمرین را از چرم، مواد مصنوعی، توری یا ترکیبی از آنها می‌سازند.
یکی از مزایای چرم، بادوام بودن و محافظت آن از پاهاست. بااین‌حال اگر چرم انتخاب می‌کنید، بهتر است بخشی از آن توری باشد که به پاهایتان اجازه تنفس بدهد.
هنگام امتحان‌کردن کفش، فقط به‌شکل مستقیم حرکت نکنید. کفش‌های ورزشی مخصوص تمرین برای همه نوع فعالیتی از الپتیکال تا زومبا مناسب هستند. پس سعی کنید بعضی از آن حرکت‌ها را انجام دهید و اگر راحت بودید آن را خریداری کنید. انگشت‌ها و قوزک پایتان باید کاملا تحت محافظت کفش باشند.
چسبندگی یا گریپ؛ برای جلوگیری از سُر خوردن
هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد در هنگام تمرین، مخصوصا در کلاس‌های گروهی سُر بخورد. کفش‌های مخصوص تمرین به‌طورمعمول، چسبندگی بیشتری در مقایسه با کفش‌های مخصوص دویدن یا پیاده‌روی دارند. هنگام خرید سعی کنید به پهلو گام بردارید یا اینکه روی سینه پا و انگشت‌هایتان بچرخید. اطمینان حاصل کنید که کفش‌ها به زمین می‌چسبند و لغزنده نیستند.
اندازه کفش؛ برای احساس راحتی در پاها
کفش تمرین باید کاملا اندازه پایتان باشد تا بتوانید به‌راحتی با آن ورزش کنید. اگر کفش تنگ باشد، پاها و انگشت‌هایتان به هم می‌چسبند. اگر خیلی بزرگ باشد، پاهایتان تاول می‌زند. هنگام خرید کمی با کفش راه بروید، بایستید، پنجه پایتان را تکان دهید و انگشت‌هایتان را از هم باز کنید. باید فضای کافی برای پاها فراهم باشد، اما نه آن‌قدر زیاد که پاها آزادانه در آن حرکت کنند. کفش باید کاملا راحت باشد.
بهتر است بعد از تمرین برای خرید کفش بروید. دلیلش این است که در هنگام ورزش پاها کمی متورم می‌شوند، بنابراین اگر کفش را با پای متورم بخرید، بعدها برایتان تنگ نخواهد شد.
لیست قیمت انواع کفش مخصوص تمرین
بخش‌های مختلف کفش مخصوص تمرین را بشناسید
کفش تمرین از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است که هریک نقشی مهم ایفا می‌کنند:
آستر: پارچه‌ای جوراب‌مانند در داخل کفش است که راحتی بیشتری را برایتان فراهم می‌کند.
چشمه‌های بندکفش: همان سوراخ‌های روی کفش هستند که بند کفش از آنها عبور می‌کند و رویه را محکم نگه می‌دارد. چشمه‌های بند در کفش مخصوص تمرین معمولا کوچک هستند و بند آن هم نازک است.
بند کفش: معمولا در این کفش‌ها از همان بندهای سنتی و نازک استفاده می‌شود.
محافظ پنجه: تکه‌ای لاستیکی است که از انگشت‌ها در برابر آسیب و ضربه محافظت می‌کند.
رویه: رویه این کفش‌ها کیپ‌تر از کفش‌های مخصوص دویدن است و از پهلوهای پا هم حمایت می‌کند. بیشتر از چرم، مواد مصنوعی، توری قابل‌تنفس یا ترکیبی از آنها ساخته می‌شود.
پنل پاشنه: این قسمت از کفش پاشنه را می‌پوشاند و از آن حمایت می‌کند.
زبانه: نوعی پد قابل تنفس است که برای راحتی و پوشاندن روی پا به کار می‌رود.
کفی: لایه‌ای نرم که درون کفش قرار می‌گیرد تا راحتی را برای کف پاهایتان فراهم کند.
لایه میانی: لایه میانی زیره کفش را از کفی کفش جدا می‌کند. لایه میانی در قسمت جلوی پا کمی نازک‌تر است و در قسمت پاشنه ضخامت بیشتری دارد. برای راحتی بیشتر بهتر است این لایه ضخیم‌تر باشد.
لایه‌گذاری پاشنه: برخی از کفش‌های مخصوص تمرین هم مانند کفش‌های تریل رانینگ، در قسمت پاشنه لایه‌گذاری می‌شوند تا شوک ناشی از ضربه را جذب کنند.
بند حمایتی پاشنه: بند سفت و محکم پلاستیکی است که پشت پاشنه قرار می‌گیرد تا یکپارچگی لایه‌های پاشنه را حفظ کند.
زیره کفش: قطعه زیر کفش است که با زمین چسبندگی ایجاد می‌کند و در کفش‌های مخصوص تمرین معمولا از جنس لاستیک است.
آج: در مقایسه با کفش‌های مخصوص دویدن، کفش تمرین دارای آج تخت‌تری است که برای انواع ورزش‌ها مناسب است.
این نکات را درهنگام خرید کفش تمرین به خاطر بسپارید
- عرض کفش را ارزیابی کنید. عرض کفش تمرین باید از کفش‌های دیگر بیشتر باشد؛
- اگر جوراب می‌پوشید (که بهتر است بپوشید)، جورابتان را همراه ببرید؛
- در هنگام خرید دقت کنید که به اندازه حدود ۶ میلی‌متر تا ۱ سانتی‌متر (یک‌چهارم تا یک‌دوم اینچ) در قسمت پنجه فضا داشته باشید؛
- هنگام امتحان کفش نباید درد یا ناراحتی احساس کنید. به‌خیال اینکه بعدا جا باز می‌کند کفش را نخرید. تا جا باز کند، پاهایتان هنگام تمرین آسیب می‌بینند؛
- کفش باید برای انواع حرکات ورزشی انعطاف‌پذیر باشد؛
- بعدازظهرها و بعد از تمرین برای خرید کفش بهتر است؛
- چند سایز از یک کفش را امتحان کنید تا بهترین اندازه را پیدا کنید؛
- حرکت‌های مختلفی را با کفش‌ها امتحان کنید؛
- اگر کفی‌های مخصوص (مثلا کفی‌های ارتوپدی) استفاده می‌کنید، آنها را همراه ببرید؛
- کفش‌های مخصوص تمرین را هر ۸۰ تا ۱۰۰ ساعت تمرین عوض کنید.
پیشنهادهای ویژه کفش مخصوص تمرین را ببینید آیا شما از کفش مناسب در هنگام تمرینات ورزشی استفاده می‌کنید؟ کدام یک از این عوامل و نکات را در هنگام خرید کفش ورزشی مخصوص تمرین رعایت نکرده‌اید؟ [see_also]18570[/see_also]
