حقایقی درباره خرید بیسکویت دایجستیو؛ آیا واقعا بی‌ضرر و رژیمی است؟
این مطلب «درجه» مخصوص شما دایجستیوخورهای قهاری است که به‌خیال‌تان روی بیسکویتی کاملا سالم و بی‌ضرر دست گذاشته‌اید! پیشنهاد می‌کنیم مطلب امروزمان را برای خرید بیسکویت دایجستیو به خاطر بسپارید.
بیسکویت جزو تنقلات محبوبی است که سن‌وسال نمی‌شناسد. از خردسال تا سالمند در لذت خیس‌کردن بیسکویت در چای متفق‌القول‌اند! جالب است که بیسکویت حتی در رژیم‌های کاهش وزن هم کم‌وبیش به چشم می‌خورد. منتها سالم‌خوارها بیشتر به بیسکویت دایجستیو پناه می‌برند؛ چون به‌خیال‌شان بیسکویتی که دایجستیو باشد، دارای فواید فراوانی برای سلامتی است. اما شنیده‌اید که می‌گویند هیچ کتابی را هرگز از روی جلدش قضاوت نکنید؟ درمورد خوراکی‌ها هم همین‌طور است. بیسکویت‌های دایجستیو در ظاهر پرمدعا به نظر می‌رسند؛ درحالی‌که گاهی از واقعیت‌های پشت تبلیغات‌شان به‌دورند. ما اینجائیم که با هم در واقعیت‌های پشت پرده کنجکاوی کنیم و از فریب‌های تبلیغاتی سردربیاوریم؛ البته اگر فریبی در کار باشد!
بیایید با خود واژه دایجستیو شروع کنیم و ببینیم چرا بیسکویت‌های دایجستیونشان خوش‌فروش‌اند:
منظور از بیسکویت دایجستیو چیست؟
شاید برایتان جالب باشد که ابداع فرمولاسیون دایجستیو به قرن نوزدهم میلادی برمی‌گردد. گویا، ایده اولیه این بیسکویت حاصل تلاش دو پزشک اسکاتلندی بود که در سال ۱۸۳۹ به فرمولاسیون دایجستیو دست یافتند. در آن زمان تصور می‌شد فرمولاسیون خاص بیسکویت دایجستیو به‌دلیل وجود بی‌کربنات سدیم (همان جوش‌شیرین) دارای خواص گوارشی است. درواقع، به همین دلیل بود که این بیسکویت نوترکیب دایجستیو لقب گرفت؛ چراکه دایجستیو درمورد بیسکویت و سایر خوراکی‌ها به معنی دارابودن خواص گوارشی است. البته، امروزه، بیسکویت‌های دایجستیو نه به‌خاطر جوش‌شیرین، بلکه بیشتر به‌خاطر سبوس‌داربودن‌شان خوش‌فروش‌اند.
ترکیبات بیسکویت‌های دایجستیو چقدر سلامتی‌محورند؟
برند مَک‌ویتیز از معروف‌ترین برندهای دایجستیو در دنیاست.من و همکارانم در «درجه» کارشناس تغذیه نیستیم و ادعایی هم در این زمینه نداریم. اما وقتی درمورد بیسکویت دایجستیو تحقیق کردیم، به نکاتی برخوردیم که به نظرمان پر بیراه نیستند. تا جایی که متوجه شدیم، نمی‌توان به‌سادگی ادعا کرد بیسکویت دایجستیو ضامن سلامتی است. فرمولاسیون همه برندها یکی نیست؛ اما، به‌طورکلی، اغلب دایجستیوها از ترکیب آرد سبوس‌دار، عامل ورآورنده نظیر بی‌کربنات سدیم، روغن گیاهی، شکر، سدیم (نمک) و مقادیری افزودنی‌های دیگر تهیه می‌شوند. حالا، جا دارد بپرسیم ترکیبات مورداستفاده در فرمولاسیون عمده این بیسکویت‌ها چقدر ضامن سلامتی است؟
[related]14562[/related]
بررسی ارزش ترکیبات تشکیل‌دهنده دایجستیو
چنان‌که گفتیم، اغلب دایجستیوها از آرد سبوس‌دار تهیه می‌شوند. این ویژگی، یعنی دارابودن آرد سبوس‌دار، معمولا دستاویزی برای بازاریابی است و به‌گونه‌ای روی بسته‌بندی عنوان می‌شود که توی چشم باشد. ازجمله دلایلی هم که بیسکویت دایجستیو در باور عموم انتخاب غذایی سالمی به شمار می‌رود، همین سبوس‌داربودن این بیسکویت‌هاست. مواد غذایی سبوس‌دار به‌دلیل فیبر بالا به‌ویژه در پیشگیری از یبوست مؤثرند. همچنین گفته می‌شود با فیبر موجود در غلات کامل می‌توانیم مدت طولانی‌تری سیر بمانیم؛ به همین دلیل خیلی‌ها در دوران رژیم به بیسکویت‌های دایجستیو روی می‌آورند.
مشکل اینجاست که بیسکویت دایجستیو در اغلب موارد، هرچند از مقادیری فیبر هم برخوردار باشد، به‌دلیل وجود کالری بالا در قالب قند، سدیم و چربی‌های ناسالم نمی‌تواند انتخاب غذایی چندان سالمی باشد. برخی دایجستیوها پرقندند. دایجستیو شاید از بیسکویت‌های معمولی کم‌شیرین‌تر باشد، اما باز هم جزو تنقلات نسبتا شیرین محسوب می‌شود. برخی دایجستیوها هم به‌دلیل سدیم بالا مشکل‌دارند. حتما می‌دانید مصرف بی‌رویه سدیم با افزایش خطر ابتلا به فشار خون در ارتباط است. به‌علاوه، به نظر نمی‌رسد چربی مورداستفاده در دایجستیوها چربی سالمی باشد. درمجموع، می‌توان گفت مجموع کالری اغلب دایجستیوها به ارزش غذایی این بیسکوییت‌ها چندان نمی‌ارزد. بنابراین، منطقی نیست به بهانه تأمین فیبر موردنیاز روزانه بدن روی دایجستیوها تمرکز کنیم.
به مقدار سهم و نشانگرهای رنگی تغذیه‌ای دقت کنید
روی اغلب فرآورده‌های غذایی جدولی با نشانگرهای رنگی به چشم می‌خورد که به چراغ‌راهنمای تغذیه‌ای معروف است. هر رنگی در این جدول به مفهوم بخصوصی اشاره دارد:
- سبز: مقدار شاخص موردارزیابی اندک است؛
- قرمز: مقدار شاخص موردارزیابی زیاد است؛
- زرد (گاهی هم نارنجی): مقدار شاخص موردارزیابی متوسط است.
شاخص‌های موردارزیابی معمولا شامل کالری، قند، چربی، نمک و اسیدهای چرب ترانس است. بالای جدول هم مقدار سهم درج می‌شود. یادتان باشد کلیه شاخص‌های جدول در مقدار سهم مذکور محاسبه شده‌اند. تا زمانی که به مقدار هر سهم دقت نکنید، نمی‌توانید تصور درستی از سالم‌بودن یا نبودن میزان شاخص‌ها داشته باشید. برای مثال، اگر مقدار سهم برای بیسکویتی برفرض ۳ عدد باشد، یعنی میزان کالری و سایر شاخص‌ها در مقدار ۳ عدد بیسکویت محاسبه شده‌اند. اما وقتی چند سهم بخورید، باید میزان شاخص‌ها را در تعداد سهمی که خورده‌اید ضرب کنید. بنابراین، اگر روی بیسکویتی شاخص قند برای مثال زرد نشان داده شده باشد، برای بیش از مقدار سهم مذکور شاید قرمز باشد!
همه اینها را گفتیم که یادآوری کنیم نشانگرهای تغذیه‌ای روی فرآورده‌های غذایی تزئینی نیستند. حتی من و شمایی هم که اطلاعات تغذیه‌ای محدودی داریم، می‌توانیم از روی این نشانگرهای رنگی تا حدودی به سلامت‌محوری هر خوراکی پی ببریم. پس این بار که قصد خرید بیسکویت دایجستیو کردید، برندهای مختلف را از روی نشانگرهایشان با هم مقایسه کنید و گزینه سالم‌تر را در سبد خریدتان جای دهید.
پیشنهاد می‌کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد به مطلب «چطور از روی برچسب مواد غذایی اطلاعات مهم درباره یک خوراکی را بفهمیم؟» سر بزنید.
سخن پایانی
در پایان یادآوری می‌کنیم دایجستیوهای کرم‌دار یا با روکش شکلاتی پرکالری‌ترند. درمورد خرید بیسکویت دایجستیو بدون شکر یا انواع با چربی کاهش‌یافته هم به‌سرعت تصمیم نگیرید. اول بهتر است ببینید برای حذف شکر و کاهش چربی چه ترکیباتی جایگزین شده‌اند. درضمن، برای دریافت فیبر گزینه‌های سالم‌تری هم وجود دارد که بیسکویت دایجستیو بهترین‌شان نیست. دایجستیوها به‌دلیل سبوس‌داربودن‌شان از بیسکویت‌های معمولی پرفیبرترند، اما فیبر این بیسکویت‌ها بهانه موجهی برای مصرف بی‌رویه نیست. حتی دایجستیوها هم باوجود فیبر به‌دلیل دارابودن قند و چربی انتخاب غذایی کاملا سالم و بی‌ضرری نیستند. پس دایجستیوها را به‌خیال رژیمی‌بودن‌شان بسته‌بسته مصرف نکنید! [see_also]14249[/see_also]
