هرآنچه برای خرید کفش پیاده‌روی لازم است بدانید
این مطلب «درجه» مخصوص شما عشاق پیاده‌روی است. هرآنچه برای خرید کفش پیاده روی باید بدانید در یک قدمی شماست. با ما همراه باشید که گفتنی‌های به‌دردبخوری برایتان داریم.
منظور از کفش پیاده‌روی کفشی است که به‌طور خاص برای پیاده‌روی حرفه‌ای طراحی شده باشد. به این نوع کفش‌ها در زبان انگلیسی «واکینگ شوز» (walking shoes) گفته می‌شود. بد نیست گوش‌تان را به معادل انگلیسی انواع کفش‌ها آشنا کنید تا احیانا موقع خرید گیج نشوید. چراکه برخی فروشندگان در توضیحات‌شان از لغات خارجی زیاد استفاده می‌کنند. مثلا اگر فروشنده برای کفشی از واژه «رانینگ» (running) استفاده کرد، بدانید کتانی مخصوص دویدن است و اگرچه شاید برای پیاده‌روی هم مناسب باشد، با کفش‌های واکینگ تفاوت‌هایی دارد.
برای خرید کفش پیاده روی نکاتی هست که باید بدانید. بگذارید اول با آناتومی کفش‌های پیاده‌روی شروع کنیم:
کفش پیاده‌روی از چه قسمت‌هایی تشکیل می‌شود؟
- رویه: به قسمت بالایی کفش که روی پا را می‌پوشاند رویه می‌گویند. جنس رویه کفش‌های پیاده‌روی می‌تواند چرمی یا پارچه‌ای باشد. درکل، رویه‌های پارچه‌ای سبک‌ترند و تهویه بهتری هم دارند.
- کفی داخلی: کفی داخلی به‌طور مستقیم در تماس با کف پا قرار دارد و از کف و قوس پا محافظت می‌کند. کفی داخلی کفش‌های پیاده‌روی معمولا از جنس فوم EVA با تراکم بالاست. این جنسِ بخصوص لایه‌ای نرم و راحت بین پا و زمین ایجاد می‌کند. البته، ساختار کفی داخلی می‌تواند در هر کفشی متفاوت باشد. برای مثال، برخی کفی‌ها بالشتی‌ترند.
- کفی میانی: کفی میانی قسمتی است که بین کفی داخلی و خارجی قرار دارد و در ایجاد راحتی و جذب ضربه مؤثر است. کفی میانی می‌تواند فومی، ژله‌ای یا دارای کیسه‌های هوا باشد.
- کفی خارجی: کفی خارجی همان قسمتی است که در تماس مستقیم با زمین قرار دارد و می‌تواند از جنس ترکیبات لاستیک یا ترکیبات مهندسی‌شده بخصوصی باشد که کشش بهتر و دوام بالاتری دارند. به‌طورکلی، کفی خارجی کفش‌های پیاده‌روی سبک و انعطاف‌پذیر است.
کفش پیاده‌روی چرمی یا پارچه‌ای؟
همان طور که گفتیم، رویه کفش پیاده‌روی می‌تواند چرمی یا پارچه‌ای باشد. گاهی هم برندها از ترکیب هر دو جنس استفاده می‌کنند.
چرم در مقایسه با پارچه جنس مقاوم‌تری است. همین‌طور بادوام‌تر. البته، به‌شرط اینکه با فوت‌وفن نگهداری چرم آشنا باشید! اما چرم معایبی هم دارد. کفش‌های پیاده‌روی چرمی سنگین‌تر و گران‌ترند و به اندازه کفش‌های با رویه پارچه‌ای قابل‌تنفس نیستند. این در حالی است که کفش‌های پیاده‌روی پارچه‌ای سبک و انعطاف‌پذیرند. ضمن اینکه از مدل‌های چرمی ارزان‌ترند. ازلحاظ قابلیت تنفس هم که گفتیم بهترند. ولی حتما می‌دانید که تمیزکردن کفش چرمی چقدر راحت‌تر است!
می‌بینید که هر جنسی مزایا و معایب خاص خودش را دارد. رویه بخش عمده ظاهر کفش را تشکیل می‌دهد. اما نباید تنها از روی ظاهر تصمیم بگیرید. از همه مهم‌تر راحتی است. اولویت‌تان باید راحتی و اندازه‌بودن کفش باشد.
چگونه بر اساس شکل و اندازه پا کفش پیاده‌روی بخریم؟
پا نباید به‌هیچ‌وجه به‌زور داخل کفش جا شود. بلکه ساختار کفش باید به‌گونه‌ای باشد که با شکل و اندازه پا بخواند و هیچ فشار اضافه‌ای به پا وارد نکند. در سایت مایوکلینیک برای انتخاب کفش پیاده‌روی بر اساس شکل و اندازه پا به نکات مفیدی اشاره شده است:
ازلحاظ طول و عرض پا
کفش‌هایی که پهنای خیلی باریکی دارند، یا برعکس از پهلوها زیادی گشادند، موجب عوارضی چون تاول و کالوس (ضخیم و سخت‌شدن پوست پا) خواهند شد. فضای پنجه هم باید جادار باشد. وگرنه برای ناهنجاری‌هایی از قبیل انحراف شست پا خوب نیست.
ازلحاظ قوس پا
قوس پا ناحیه انعطاف‌پذیری است که هنگام راه‌رفتن به توزیع یکسان وزن بدن روی پاها کمک می‌کند. اما قوس پای همه ما یک‌اندازه نیست:
- قوس طبیعی: پاهای با قوس طبیعی نه زیادی قوس‌دارند و نه زیادی مسطح. برای پاهای این شکلی دنبال کفشی با کفی میانی سفت و قالب صاف تا نیمه‌قوس‌دار باشید. انواع قالب کف کفش را در تصویر بالا می‌بینید.
- کم‌قوس یا تخت: کارشناسان مایوکلینیک معتقدند برای کسانی که پاهای خیلی تختی دارند، کفش پیاده‌روی با قالب صاف و دارای کنترل حرکت گزینه مناسب‌تری است.
- قوس بیش از حد: قوس بیش از حد ممکن است فشار اضافی به عضلات و مفاصل پا وارد کند. چراکه پاهای این شکلی، در حدی که باید، قادر به جذب شوک حین فعالیت‌های ضربه‌ای و پرشی نیستند. بنابراین، این افراد باید از کفش‌های دارای قابلیت جذب شوک استفاده کنند. شاید در برخی از این قبیل افراد استفاده از کفش‌های دارای قالب قوس‌دار هم کمک‌کننده باشد.
پرفروشترین کفش‌های پیاده‌روی دیجی‌کالا
کفش پیاده‌روی چه تفاوتی با کفش رانینگ دارد؟
وقتی برای خرید کفش اسپرت اقدام کنید، با انواع مختلفی مواجه خواهید شد که هرکدام برای فعالیتی خاص طراحی شده‌اند. کفش‌های اسپرت شاید در ظاهر یکی به‌نظر برسند، اما کفش پیاده‌روی با مثلا کفش رانینگ (کتانی مخصوص دویدن) متفاوت است. پاره‌ای از این تفاوت‌ها را بررسی می‌کنیم:
اثر ضربه‌گیری
کفش رانینگ باید در قسمت پاشنه و همچنین جلوی پا بالشتی‌تر باشد. چراکه در حالت دویدن در هر گام با ۳ برابر وزن بدن به زمین ضربه وارد می‌کنیم. درحالی‌که ضربه وارده به زمین هنگام پیاده‌روی تنها ۱٫۵ برابر وزن بدن است. بنابراین، دونده‌ها به اصطلاحا کوشنینگ بیشتری در قسمت پاشنه و جلوی پا نیاز دارند. دلیل وجود سیستم‌هایی چون کوسن هوا در کفی کفش‌های رانینگ هم همین است. اما در کفش‌های پیاده‌روی ضربه‌گیری اضافی در جلوی پا و پاشنه ضرورتی ندارد و وزن کفش را هم زیاد می‌کند. اما نه اینکه اثر ضربه‌گیری در کفش‌های پیاده‌روی اصلا مهم نباشد. در کفش‌های پیاده‌روی هم ضربه‌گیری کافی الزامی است تا با طی مسافت‌های طولانی احساس خستگی نکنید.
پاشنه
کفش‌های رانینگ ممکن است پاشنه فِلِر داشته باشند. یعنی از آن مدل پاشنه‌هایی که مثل شلوار دم‌پاگشاد می‌مانند و از پشت پاشنه به‌سمت پایین پهن‌ترند. این مدل پاشنه در کفش‌های رانینگ، به‌ویژه در دونده‌هایی که با قسمت میانی یا جلوی پا به زمین ضربه می‌زنند، موجب افزایش ثبات پا می‌شود. اما کفش‌های پیاده‌روی معمولا این مدلی نیستند. در کفش پیاده‌روی نیازی هم به بلندتربودن پاشنه نیست. بلکه برای پیاده‌روی بهتر است دنبال کفشی باشید که از پاشنه تا پنجه اختلاف ارتفاع زیادی نداشته باشد.
انعطاف‌پذیری
هم کفش پیاده‌روی و هم کفش رانینگ باید انعطاف‌پذیر باشد. اغلب کفش‌های رانینگ در قسمت قوس یا میانی پا منعطف‌ترند. اما کفش پیاده‌روی باید در قسمت جلوی پا منعطف‌تر باشد. کفش‌هایی که به‌خصوص برای کنترل حرکت یا افزایش ثبات طراحی شده‌اند، ممکن است انعطاف کمتری داشته باشند. چراکه این نوع کفش‌ها به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که از چرخش بیش از حد پا در هر گام جلوگیری کنند.
کفش پیاده‌روی چه تفاوتی با کفش کِراس-تِرِینینگ دارد؟
کفش‌های کراس-ترینینگ (cross-training) را معمولا برای ورزش‌های باشگاهی استفاده می‌کنند. این نوع کفش‌ها درواقع ترکیبی از کفش‌های ورزشی مختلف‌اند. ازجمله مهم‌ترین تفاوت‌های کفش کراس-ترینینگ با کفش پیاده‌روی می‌توان به محافظت از پا در حرکت به طرفین اشاره کرد. کفش‌های پیاده‌روی به‌طور عمده روی محافظت از پا در حرکات جلو به عقب متمرکزند. این در حالی است که کفش‌های کراس-ترینینگ به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که مچ پا تا حد امکان در حرکت به طرفین پیچ نخورد.
برای خرید کفش پیاده‌روی به چه نکاتی باید دقت کنیم؟
- کفش پیاده‌روی باید سبک و انعطاف‌پذیر باشد. وگرنه جلوی حرکت طبیعی پا را می‌گیرد.
- برای امتحان‌کردن کفش حتما جوراب بپاشید. ضخامت جورابی هم که می‌پوشید نباید با جوراب‌هایی که احتمالا بعدا استفاده خواهید کرد خیلی متفاوت باشد.
- اگر یک پا از پای دیگر بزرگ‌تر است، سایز کفش را متناسب با پای بزرگ‌تر انتخاب کنید.
- هر دو لنگه را امتحان کنید. اگر حداقل نیم اینچ (حدود ۱٫۳ سانتی‌متر) بین بلندترین انگشت پا تا دیواره جلوی کفش فاصله نبود، یک سایز بزرگ‌تر امتحان کنید. پهنای کفش هم نباید تنگ باشد.
- اگر روزهای بارانی هم برای پیاده‌روی خواهید رفت، پس باید دنبال کتانی‌های ضدآب باشید. اگر نه، می‌توانید از این مزیت چشم‌پوشی کنید. رویه‌های غیرضدآب قابل‌تنفس‌ترند. منظور از قابلیت تنفس هم که حتما می‌دانید اشاره به گردش هواست.
- اغلب معتقدند اواخر روز وقت بهتری برای خرید کفش است. چراکه عصرها پاها براثر تحمل وزن بدن در طول روز کمی متورم‌تر از صبح‌اند. اگر صبح برای خرید اقدام کنید، ممکن است همان کفش هنگام غروب برایتان تنگ به‌نظر برسد.
حرف پایانی
عمده نکاتی را که برای خرید کفش پیاده روی باید بدانید با هم مرور کردیم. در پایان، این نکته را هم اضافه کنیم که کفش پیاده‌روی پس از طی ۵۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتر باید تعویض شود. حتی اگر هنوز ظاهر تروتمیز و سالمی داشته باشد! چراکه قابلیت اغلب کفش‌ها در محافظت از پا در برابر ضربه با طی چنین مسافتی افت خواهد کرد.
اگر محتوای این مطلب را پسندید، با دوستان اهل ورزش‌تان هم به اشتراک بگذارید.
